Isang patak ng luha
ay sapat
para bumuhos
ang galit at lungkot
Isang patak ng ulan
para bumuhos;
ihanda ang sarili
para sa alimagyo
Isang katawan; isang binhi
Ang binaon nila sa lupa
ay hindi bangkay
kundi binhi ng pagbabago
Ako ay sisigaw
at kami ay magagalit
walang kapayapaan
Kapag naghahari ang impyerno
Ihanda ang sarili
para sa mapulang bagyo
Ang dugong ibinuhos nila
ay siya ring lulunod sa kanila;
Walang lugar
para sa mga berdugo
Aani ng mahalimuyak na bulaklak
at alalala mo
ang iyong binhi
Kasama,
'Di pa tapos ang laban mo
